Okazuje się, że międzywojenna moda na okultyzm rozpoczęła się tak naprawdę w połowie XIX wieku i związana była z polskim dążeniami niepodległościowymi.

Wróżenie z kart, z fusów, horoskopy i seanse spirytystyczne, podczas których media rozmawiają z duchami zmarłych - to niemal codzienność w dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy masowo powstawały towarzystwa metapsychiczne a świat materialny przenikał się ze światem duchowym. Popularne medium (a zdaniem wielu - oszust) Jan Guzik prowadził nawet po trzy seanse spirytystyczne jednego wieczoru.

- Ta moda to jeden z wielu przejawów wolności. Pod zaborami praktyki okultystyczne były zabronione. Ale już wtedy przybyły na ziemie polskie z Ameryki - wyjaśnił Przemysław Semczuk, autor książki "Magiczne dwudziestolecie". - Mickiewicz, Słowacki, Konopnicka tworzyli w duchu pewnego oczekiwania, przede wszystkim na niepodległość Polski. To sprzyjało okultyzmowi - dodał historyk prof. Ludwik Malinowski.

Spirytyzm i pokrewne mu praktyki były przede wszystkim domeną elit: społecznych, literackich, nawet naukowych. Ale czy również Józef Piłsudski traktował je serio? I dlaczego carowie bali się polskiego okultyzmu...