"Porwanie Maxa Lindera" - historia z czasów pionierów polskiego kina

Gdy 28 grudnia 1895 roku w paryskiej Grand Cafe odbył się pierwszy pokaz kinowy, bracia Lumiere nie przypuszczali zapewne, że są prekursorami sztuki, która zdominuje kolejne dekady. Gdy echa tego pokazu dotarły do Warszawy, nikt z pewnością nie myślał, iż niedługo północny odcinek ulicy Marszałkowskiej zyska miano warszawskiego Broadwayu.

Stało się tak, bowiem właśnie przy Marszałkowskiej zaczęły powstawać iluzjony i kina, w których pokazywano najnowsze produkcje z Europy. Tutaj powstały też biura kantoru kinematograficznego "Siła", założonego przez Mordechaja Towbina, a nieco później wytwórni filmowej "Sfinks", na czele której stanął Aleksander Hertz. Choć obowiązywała jeszcze XIX-wieczna etykieta, a panie nosiły gorsety, rywalizacja między pierwszymi potentatami filmowymi w Warszawie nie należała do eleganckich. Wzajemne podkradanie sobie filmów, przekupywanie pracowników, a w końcu porwanie największej gwiazdy kina, zaproszonej do Warszawy na specjalny występ. Ta historia wydarzyła się naprawdę, a jej bohaterowie to zapomniani dziś pionierzy kina.

Izabela Żukowska: Porwanie Maxa Lindera

Reżyseria: Janusz Kukuła

Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska

Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski

Obsada:

Wiktor Zborowski – Aleksander Hertz, właściciel wytwórni filmowej "Sinks"

Marian Opania – Mordechej Towbin, właściciel wytwórni filmowej "Kanto Siła"

Krzysztof Gosztyła – Max Linder, komik filmowy

Sławomir Pacek – Jan Skarbek-Malczewski, operator wytwóni filmowej "Sfinks"

Joanna Pach-Żbikowska – Sekretarka Towbima