mam wersję z 1993 roku

Adaptacja i reżyseria: Janusz Kukuła
Muzyka: Jan Oleszkowicz
Realizacja akustyczna: Andrzej Złomski
Obsada: Irena Kwiatkowska, Artur Barciś, Edyta Jungowska, Piotr Bajor, Jerzy Bończak, Ryszard Dreger, Andrzej Fedorowicz, Roman Kłosowski, Piotr Pręgowski

http://www.polskieradio.pl/8/433/Artykul/355730,Konstanty-Ildefons-Galczynski-Babcia-i-wnuczek-czyli-noc-cudow

"Babcia i wnuczek czyli noc cudów" to zabawna sztuczka z akcją przeplecioną lirycznymi "perełkami", funkcjonującymi dziś jako znane, odrębne wiersze - np. "Powiedz mi, jak mnie kochasz". Zaczyna się tajemniczo:

"Express Wieczorny. Dodatek nadzwyczajny". Cud w leśniczówce . Korespondent "American Press" John Rutaba donosi, że w opuszczonej leśniczówce nad Jeziorem Nidzkim pojawił się dzik z głową Batorego. Miejscowa ludność od trzech dni koczuje przed leśniczówką w prowizorycznych szałasach, znosząc dzikowi ofiary w postaci sera, jajek i suszonych grzybów. Stanisław Olejniczak, miejscowy grabarz, w stanie metafizycznego uniesienia zeskoczył z miejscowej dzwonnicy, nie ponosząc żadnych obrażeń cielesnych, a w dodatku odzyskując słuch i powonienie oraz zaprzestając raz na zawsze gry w "oko"…

Główna bohaterka utworu Gałczyńskiego, tytułowa Babcia, jest wręcz "pasjonatką cudów". Oczywiście, wymusza na swoim wnuku Zbyszku wyprawę na Mazury...