Marta Rebzda – "To słowo". Premierowe słuchowisko w Jedynce

Przesiedlenia w ramach wielkiej akcji (tzw. Grossaktion) były najbrutalniejszymi działaniami niemieckiej administracji na terenie Zamojszczyzny i miały na celu całkowite "oczyszczenie terenu" z Polaków pod niemiecką kolonizację. Ogółem, ze 171 wsi, wysiedlono około 60 tys. osób, z których ponad 30 tys. trafiło do obozów przejściowych.


29 czerwca 1943 roku z Tarnogrodu wysiedleni zostali bracia (Ryszard – 9 lat, Henryk – 7 lat, Marian – 5 lat, Stanisław – 3 lata) Mulawa wraz z rodzicami (Michaliną i Andrzejem). Po kilku dniach trafili do obozu przejściowego w Zwierzyńcu.

Róża i Jan Zamoyscy, widząc, w jak tragicznym położeniu znalazły się rodziny z dziećmi, wystarali się o możliwość dostarczania na teren obozu gorącej zupy oraz butelek z mlekiem dla najmłodszych. Wkrótce potem, na skutek próśb żony, ordynat zdecydował się na ryzykowne rozmowy z lubelskim gestapo oraz z szefem policji i SS Odillo Globocnikiem, uzyskując jego zezwolenie na odebranie młodszych dzieci z obozu.

W sierpniu 1943 roku Róża i Jan Zamoyscy uratowali z hitlerowskiego obozu w Zwierzyńcu czterysta sześćdziesięcioro dzieci, które z czasem wróciły do swoich rodzin lub krewnych. W ich gronie znaleźli się Marian i Stanisław Mulawa.