===================================
|                                 |
|  Tytuł:  Ściany                 |
|  Autor:  Jacques Languirand     |
|                                 |
|  Cykl:   Teatr Polskiego Radia  |
|  Emisja: 2008-03-13             |
|                                 |
===================================


KOMENTARZE:

------------------------------
Audiofil (2009-10-26 12:35:00)
------------------------------
Reżyseria: Henryk Rozen

Realizacja: Andrzej Brzoska

Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski



Obsada: 

Joanna Trzepiecińska (Ona)

Krzysztof Stroiński (On)

Stanisław Elsner-Załuski (Narrator)



Słuchowisko "Ściany" jest adaptacją powstałej w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia jednoaktówki napisanej dla teatru przez kanadyjskiego dramatopisarza, aktora i tłumacza Jacquesa Languirand. Wystawiono ją po raz pierwszy w INSTANT THEATRE w Montrealu w 1965 roku. Jednoaktówka ta nosi w oryginale tytuł Les Cloisons. Tytuł ten oznacza – ograniczenia, przegrody. Adaptator uznał, że intencje autora najbardziej oddaje tytuł Ściany. Bowiem bohaterów oddzielają ściany pokoju hotelowego i one właśnie są materializacją psychicznej bariery, czy też „przegrody”, która uniemożliwia kobiecie i mężczyźnie poznanie się. Jest to właśnie miniatura dramatyczna opowiadająca o niepoznaniu się. Dialog prowadzony przez mężczyznę i kobietę to wyimaginowana rozmowa, jaką mogliby prowadzić, gdyby starczyło im odwagi na pokonanie dzielącej ich ściany: - obaw, lęków, konwenansu, złych doświadczeń. Każde z nich jest samotne i pragnie spotkać kogoś, kogo można by pokochać. Starają się wsłuchać w odgłosy dochodzące z sąsiedztwa i nawiązać kontakt poprzez dźwięki, jakich pełne są hotele na całym świecie. Usiłują również wyobraźnią, jakby telepatycznie, przeniknąć ścianę oddzielającą ich pokoje w małym staroświeckim paryskim hoteliku. Nawiązuje się pomiędzy nimi subtelna gra, która polega na sygnalizowaniu sobie uczuć przy pomocy otwarcia okna, wody w łazience, czy zaciągnięcia firanki. Już z tego pobieżnego opisu widać, że nawet w teatrze żywego planu na pierwszy plan wysuwałyby się generowane przez postacie dźwięki. W słuchowisku supremacja dźwięku jest sama przez się zrozumiała i staje się jednym z bohaterów. Język dźwięku to sposób porozumiewania się w realnym planie. W planach dwóch symultanicznych monologów wewnętrznych kształtuje się możliwość dialogu między obojgiem ludzi zajmujących sąsiadujące ze sobą pokoje hotelowe. Jest to jedynie możliwość, zatem do otwartej rozmowy oko w oko nie dochodzi, zaś rozmowa przy pomocy dźwięków to jakby wymiana wiadomości rzucanych na ocean w zapieczętowanych butelkach.


________________________________________
Źródło   : http://www.sluchowiska.ugu.pl
Utworzono: 2024-04-18 07:33<br />
<b>Warning</b>:  fopen(fileinfo.txt): failed to open stream: Permission denied in <b>/virtual/s/l/sluchowiska.ugu.pl/info2txt.php</b> on line <b>80</b><br />
<br />
<b>Warning</b>:  fputs() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/virtual/s/l/sluchowiska.ugu.pl/info2txt.php</b> on line <b>81</b><br />
<br />
<b>Warning</b>:  fclose() expects parameter 1 to be resource, boolean given in <b>/virtual/s/l/sluchowiska.ugu.pl/info2txt.php</b> on line <b>82</b><br />