Audycja poświęcona kompozytorowi, muzykologowi, dramaturgowi i pedagogu, Bogusławowi Schaefferowi.

Jego dzieła zarówno muzyczne, jak i dramatyczne oraz graficzne należą do awangardy tych gatunków.

Bogusław Schaeffer studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Szybko sam zaczął komponować i niedługo potem uczyć kolejnych kompozytorów. Przez całe życie konsekwentnie łączył aktywność w wielu różnych dziedzinach. Od wczesnych lat 60. udzielał się jako teoretyk i krytyk muzyczny w licznych periodykach, jednocześnie rozwijając twórczość dramatyczną i plastyczną.

Schaeffer wychował ponad 160 uczniów, wykładając kompozycję w kilku krajach, skomponował prawie 500 utworów muzycznych, a także napisał 40 sztuk teatralnych. Wspólnym ogniwem wszystkich jego działań i ich pierwotnym źródłem jest jednak muzyka.

Nawet dramaty i grafiki Schaeffera mają bowiem ścisły związek z szeroko pojętą muzycznością. Wiele tekstów dramatycznych autora ma wręcz strukturę opartą na konstrukcji utworu muzycznego. Natomiast twórczość plastyczna to głównie impresje inspirowane muzyką. Bogusław Schaeffer jest także autorem licznych książek poświęconym kompozycji. Najsłynniejsze z nich to: "Nowa muzyka. Problemy współczesnej techniki kompozytorskiej", "Klasycy dodekafonii", "Wstęp do kompozycji" i najważniejsza publikacja "Introduction to composition".

W dramacie Schaeffer debiutował sztuką "Webern" poświęconą genialnemu kompozytorowi austriackiemu. Natomiast do najbardziej znanych i najczęściej wystawianych jego dramatów należą "Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego" (1963), cykl "Audiencje" (1964), "Kwartet dla czterech aktorów" (1966), "Kaczo" (1987), "Próby" (1989), "Tutam" (1991) czy "Gdyby" (1993).

Bogusław Schaeffer zmarł 1 lipca 2019 roku w Salzburgu, gdzie przez lata był wykładowcą.